29 mei

Het wordt een beetje eentonig maar het is weer een natte dag. Er is weer een nieuwe pelgrim bij gekomen, Anita die we een paar dagen geleden ook al hadden gezien. Samen met haar hebben we gekozen voor de route door het bos, terwijl de anderen langs de weg gingen lopen. Deze keer kwamen we voor de koffiepauze bij een gelegenheid terecht waar een verbouwing gaande was. Een van de mannen bood ons een betere locatie aan een paar kilometer verderop. De rugzakken konden we achterlaten. Daar werd verse koffie voor ons gezet en we werden weer keurig teruggebracht. Kijk zo kan het ook.
We hebben een flinke afstand voor de boeg. Een kilometer of 27. Morgen hopen we in Limoges aan te komen.

Chatelus Le Marcheix 28 mei

Vanmorgen de zwemvliezen weer aangedaan. Na een paar uurtjes kwamen we bij het enige restaurant aan dat er was. Deze bleek wel open te zijn al brandde er geen licht. Bij binnenkomst was er behalve de eigenaar verder niemand. Je kon hem bij lange na niet omschrijven als een vrolijke Frans(man). Bij het restaurant was een kleine ruimte voor koffie of wat anders. Luc, ook een pelgrim die op hetzelfde slaapadres verbleef en nu een stuk met ons meeloopt, vroeg heel vriendelijk of hij zijn boterham kon opeten bij de koffie. Dat moest hij dus buiten doen. Luc heeft drie weken de tijd om Santiago te bereiken. Hij heeft ook wel door dat dat niet gaat lukken. Hij is van plan om met de bus of de trein naar St.Jean Pied de Port te reizen en verder lopend Spanje in te gaan. Zijn routeboekje van Frankrijk kon ik van hem overnemen.

De foto is gemaakt toen zij in een dorp aankwamen waar een wielerronde gaande was. De fotograaf van de krant maakte er een artikeltje van.

La Souteraine, 26 mei

Een wonderlijke nacht.
In de ruimte waar ik sliep bevond zich een kachel die niet goed te regelen was. Ik sliep boven op een tafel op een stapel matrassen, omdat er een dubbele boeking had plaatsgevonden. Met z'n tweeën in een bed gaat me iets te ver. Er bleef dus weinig keus over. Om een uur of één ben ik op de vloer gaan liggen en dat bracht verkoeling.
Een en al tegenstellingen. We kwamen de andere ochtend buiten in de mist en het was behoorlijk fris. Later brak de zon door en werd het aangenamer. Na een paar uurtjes kwamen we in La Chapelle Baloue aan waar een heel klein bakkerswinkeltje was. We konden er ook koffie drinken. De vrouw kreeg het er benauwd van hoe moet dat nu klanten voor de verkoop van brood, vier man op mijn terrasje bij een tafel en twee stoelen. Goed we hadden koffie met wat lekkers want het was tenslotte zondag. Maar we waren er nog niet, dus doorlopen. Uiteindelijk belandden we in La Souteraine. We konden bij de kerk het overnachtingsadres bellen en werden keurig met de auto opgehaald. De slaapgelegenheid was buiten de route vandaar. We troffen weer een goed onderkomen, het avondeten werd verzorgd. Een echte Franse maaltijd: salade, puree, bloedworst en nog iets maar ik ben even de naam kwijt.

Na een goede nacht werden we pas om 8 uur wakker, het schijnt een stralende dag vol zon te worden!

Garliesse, 24 en 25 mei

Het lopen ging wel lekker, tussen de buien door. Voor diegenen die de kaart volgen, ik kwam door de volgende dorpen: Neuvy St Seculier, Mouhers met een mooie basiliek welke op de werelderfgoedlijst staat. Het is een kopie van een kerk in Israël. We bereikten daarna de plaats Cluis, na een aantal ruines te zijn gepasseerd. Hier bevindt zich een kerk met prachtig glas-in-loodramen waarin een schelp zat. Wij kregen hier een stempel. De gelegenheid was er om te bevoorraden en zo konden we onze lunch gebruiken in een overdekte markthal. Het was er koud. Niet te lang blijven zitten en zo kwamen we bij een mooi viaduct. Divers nieuwsgierig vee, ezels, paarden, lichte vleeskoeien stopten met grazen terwijl we passeerden. Je zag ze denken: wat zijn dat nou voor wezens. Via Pomiers bereikten we Garliesse waar we zouden overnachten in een groepsonderkomen van de gemeente. De sleutel moesten we weer bij de VVV ophalen en na de betaling en je naam ingevuld te hebben had je een eigen kamer. Na het eten, in het enige restaurant dat open was, liepen we snel terug want het begon weer te gieten en dit keer niet zo zuinig ook maar met bakken tegelijk. Als het morgen maar weer droog is.

Zaterdag, 25 mei

Het traject van vandaag kun je verrassend noemen. Het wisselvallige weer houdt aan en tussen de buien door was het klimmen en dalen. We liepen vast in het bos, de bordjes waren kapot en vanwege de wateroverlast moesten we uiteindelijk ook nu weer over de departementale weg lopen, met alle gevaren van dien. Ons onderkomen bleek overboekt en we zijn nu met meerdere mensen in een verblijf van de gemeente. Sinds La Folie is er een Canadese mevrouw aangehaakt, Eline, spreekt Frans en Engels,  die met ons meeloopt tot Limoges. Daar denken we donderdag of vrijdag te zijn. We hebben vandaag lekker door de modder gelopen, maar de komende dagen schijnt het beter weer te worden.